Het volatiel bestaan
Ik wil me zo graag vervelen
even niets doen
terugtrekken uit de tijd.
De nul-tijd ervaren.
Niet luisteren, niet lezen
geen muziek, niet werken
niets, maar dan ook niets.
Enkel zitten, liggen, staren.
In een schemerige toestand verkeren
met enkel plakkerige gedachten
en af en toe wat eten.
Zelfs niet wachten of terugkijken.
Het scherm van mijn ogen afsluiten.
De lucht rondom als neutraal beoordelen.
De neutrale gedachten als ontwikkeld beschouwen.
De prikkel is de prikkel niet meer.
De dag is niet zwart wit of grijs.
Een dag tot de rand gevuld met niets.
Is het bestaan dan nog bestaan?
Peter Goossens
