Luister

  

In een schaduw onder een boom zat ze.

Als je het niet had geweten

zou je het niet zien.

Ze ging op in de schaduw van een boom.

Ze vormden een anonieme eenheid.

De stilte die ze samen uitstraalden

was hoorbaar.

Een huilende wolf geketend in een kooi

klaar voor de sprong

wachtend op het stilgetik

van een digitaal uurwerk.

Ze zat daar

elke beweging synchroon met de schaduw.

Zo heel af en toe

is er een kleine aparte beweging,

een tak die iets wil verduidelijken.

Maar of het opgenomen wordt?

En dan

is er dat stilzwijgende gekraak,

een kruipende wortel.

Ze draagt hem met zich mee,

loeiende vlammen van absinth,

geleidelijk smelt haar brein.