maandag 4 september 2017

Soms denk ik zo stom


Soms denk ik, waar ben ik aan begonnen,
maar later wanneer ik je zie
breek ik,
koop ik een land en steek mijn hart erin.
Het licht zal er zachtzinnig zijn 
en koortsig
en druppels dienstvaardig nat,
ogen spelen voyeur
en handen doorschijnend wellustig.
We zitten op een bank, eten roomijs
zwijgen en trekken gekke bekken.
Het klinkt stom
maar niemand mag aan je komen.


(Laatste gedicht uit het boek 'Als')

Geen opmerkingen:

Een reactie posten