maandag 22 september 2014

Ogen glijden in Parijs


Net aangekomen in Parijs.
Een eerste blik door het raam - 7 hoog.
Een krullenkop bestofte jas - veel te groot,
een paar schoenen open - niet meer kunnen sluiten.
De stap veel te zwaar - als dood gewicht.
De blik gericht op oneindig - op straatstenen.
Verderop een man met aktentas over de schouder.
Dartele stap op weg naar - waarschijnlijk thuis.
De perfecte schoenen - zwart - paraderend,
haarsnit in uniformiteit
en de jas - zacht wapperend.

Rue de la Grange aux Belles voor het open raam, panoramisch zicht.
Rechts in de hoek prikt de Eiffeltoren.
Verderop brult de sirene van les sapeur-pompiers.
Dit is de stad van
de Louis’, de Charles’, de Philips, de Napoleons’ en Charles de Gaulle
De stad van Revoluties en Republieken
en en en
la Déclaration des Droits de l’Homme et du Citoyen
van de Liberté, Egalité et Fraternité.
Dit is dit is
The City of Light en de L’amour toujours!
en de “ooh la la’s”
en en en
If you’ve never been kissed by a lady of Paris, you’ve never been kissed at all.


  

Charles Janssens