woensdag 26 oktober 2016

Die Afrikaanse taal het geen nuuswaarde meer nie (M.C. Botha)


Ek wil die liefde van jou taal
die klank van mooi woorde
die wind van klanke en kleure.
Laat me nog 'n bietjie van jou kos.
Wag een bietje.
           
Ik vraag niet wie je bent.
Ik vraag niet wat je bent.
Graag zou ik zo wijs zijn,
jij spiegel van mijn aangezicht.
De dood zal ons niet scheiden.

Sy blare vlieg stadig deur bibberende lug.
en bloeisels bloei in nagtelike kleure
sien wat vlieg paradeer
sê me wat ookal en laat me geniet.
Ek wil jou stroomeisie wees.

Zijn wij niet die statig eenheid,
de fierheid van dezelfde fout.
Ik spreek met lof oor die mooi woorde.           
die mij ophitsen as die prikkelpop.
Maar ja dat is geen nuuswaarde.


Onzin


Daar zik dan in de bibliotheek me boeke van
Szymborska en Tranströmer.
Al week nie wa gezegd of geschreve.
Zal’t gaan over afwezigheid.
Zal’t zijn nen allegro
of gewoon een sprookske.
Over politiek hek gene zin,
over kunst al evemin.
Iets zinnigs hek nie te zegge,
grenze wil’k nie verlegge
dus blijf’t bij dezen onzin.


Schelde


Sommige verdiepen zich in de rivier
die langs mijn woonplaats stroomt.
Weinige kennen zijn geschiedenis,
zijn platbodems, zijn galjoenen, zijn drakkars.
Ze wandelen langs dijken
opzoek naar rust,
staan niet stil bij de rijkdom,
de geheimen, de herinneringen.
Zeker het is aangenaam wandelen langs de oevers.
Wij genieten van onze suprematie
en denken:
‘Laten we de Schelde temmen.’
Maar ze behoort niemand toe.
Ze meander in haar vrijheid.
Ze ontspringt in Gouy, Frankrijk,
de Schelde, l’ Escaut, vroeger Scaldis.
Voorbij haar wereldhaven ligt de Noordzee,  
haar eindpunt.
Daar waar ik woon heeft ze een mengeling
van zout en zoet water.
Niet alle vissen overleven er,
men spreekt van een 40-tal.
Voor sommige bracht ze fortuin
of ook niet.
Voor andere ellende
of ook niet.
Misschien weet je niets van deze rivier.
Niet erg dan kan je niets vergeten,
geniet gewoon van zijn schoonheid.
Maar,
wat is de schoonheid van deze rivier?
Ik zou het niet weten,
beschrijvingen zijn overbodig.
Ze is er gewoon.
Geniet.