Schelde

Sommige verdiepen zich in de rivier

die langs mijn woonplaats stroomt.

Weinige kennen zijn geschiedenis,

zijn platbodems, zijn galjoenen, zijn drakkars.

Ze wandelen langs dijken

opzoek naar rust,

staan niet stil bij de rijkdom,

de geheimen, de herinneringen.

Zeker het is aangenaam wandelen langs de oevers.

Wij genieten van onze suprematie

en denken:

‘Laten we de Schelde temmen.’

Maar ze behoort niemand toe.

Ze meander in haar vrijheid.

Ze ontspringt in Gouy, Frankrijk,

de Schelde, l’ Escaut, vroeger Scaldis.

Voorbij haar wereldhaven ligt de Noordzee,  

haar eindpunt.

Daar waar ik woon heeft ze een mengeling

van zout en zoet water.

Niet alle vissen overleven er,

men spreekt van een 40-tal.

Voor sommige bracht ze fortuin

of ook niet.

Voor andere ellende

of ook niet.

Misschien weet je niets van deze rivier.

Niet erg dan kan je niets vergeten,

geniet gewoon van zijn schoonheid.

Maar,

wat is de schoonheid van deze rivier?

Ik zou het niet weten,

beschrijvingen zijn overbodig.

Ze is er gewoon.

Geniet.