Iemand breekt de
wijn aan
laat een
verlaten stoel spreken
en nuttigt zijn
maaltijd in
afwezigheid van
het woord
kauwt zijn spijs
met plicht
ontroostbaar
voor
een niet
opdagende liefde
iemand zit met
een blos op zijn wangen
en een ratelend
hart
te wachten als
een overspelige
eindeloos
alleen gelaten
met een leegte
van pijn of misschien
wel
van opluchting
iemand eet
gewoon zijn maaltijd
als pure
mondbehoefte
als nodige
maagvulling
of
als een snelle
hap zondermeer
zijn mobieltje
op scherp
en altijd
bereikbaar
iemand neemt een
menu
apprecieert
gewoon kwaliteit
voelt de
gewaarwording
van
verschillende smaken
en staart
dromerig voor zich
hij neemt de
tijd om te mijmeren
en geniet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten