Blijf
even staan want
iemand
kende zichzelf.
Iets
zeggen hoeft niet
enkel
nog schuifelende voeten
en
dan, een diepe stilte
om
je opnieuw te ontmoeten.
Nee,
je aanraken kan niet meer.
Maar
in gedachten zal ik je
telkens
weer tegenkomen.
Weggaan
kan je beschouwen als
een
soort van blijven.
Laten
we dan af en toe
wat
tijd nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten