de koude troserend
schrijf ik een
gedicht
het sneeuwt niet
meer
vingers als rode
klompen
beven over het
blad
gelukkig de
sneeuw is gesmolten
hier zit ik
dan
de eerste
zonnestralen
verwarmen mijn
bibberend lijf
het gedicht
brengt mij in verwarring
fluit woorden in
mijn hoofd
waar het einde
dat is het
eeuwige dilemma
The poem
braving the cold
I write a poem
it’s snowing no
longer
fingers like red
clogs
tremble above
the sheet
fortunately the
snow has melted
here I am
and
the first rays of
sun
heating my
shivering body
the poem puts me
in confusing
flute words in
my head
where is the
beginning
where the end
that’s the eternal
dilemma
Geen opmerkingen:
Een reactie posten